Подберезовик корековатый

Kerfisfræði:
  • Deild: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Undirdeild: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Flokkur: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Undirflokkur: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Pöntun: Boletales (Boletales)
  • Fjölskylda: Boletaceae (Boletaceae)
  • Ættkvísl: Leccinum (Obabok)
  • Tegund: Harðgert rúm
  • Boletus harðgerður
  • Obabok er harður
  • Ösp bol
  • Obabok harður
  • Boletus harðgerður;
  • Ösp bol;
  • Obabok er harður;
  • Obabok harður;
  • Harðgerður sveppur;
  • Svart rúm.

Ávaxtahluti harðs boletus samanstendur af stilk og loki. Kjöt sveppsins er hvítt, mjög hart, en ef skorið er á hettuna verður hann rauðleitur. Ef stofninn á stilknum er skemmdur verður holdið bláleitt og eftir smá stund fær það grásvartan blæ. Ilmurinn af kvoða af sterku boletus er veik, sveppalyktin er öðruvísi, það bragðast skemmtilega.

Þvermál hettunnar er á bilinu 6-15 cm. Lögun ungra sveppa af sterkum boletus er kúpt og hálfkúlulaga, og í þroskaðri ávaxtalíkamum verður það púðalaga. Á húð sveppsins er í upphafi lítill brún sem, þegar hann þroskast, hverfur alveg og sveppurinn helst nakinn. Með mikilli raka verður yfirborð hettunnar slímhúðað, með hangandi brúnir. Litur hattsins getur verið grábrúnn, grábrúnn, okerbrúnn, grábrúnn.

Hymenophore sveppsins er pípulaga. Píplarnir eru 10 til 25 mm langar, upphaflega hvítar, verða smám saman rjómagular og þegar þær eru pressaðar breytast þær í grábrúnan eða ólífubrún. Innihaldsefnin í hymenophore eru gró sem einkennast af sporbaug-fusiformi eða sporbauglaga lögun. Litur gróduftsins er breytilegur frá okerbrúnn til ljóss okrar. Gróstærðir eru 14.5-16 – 4.5-6 míkron.

Lengd sveppafótar er á bilinu 40-160 mm og þvermál hans er 10-35 mm. Í lögun er það snældalaga eða sívalur, stundum getur það verið bent á botninn. Efri hluti sveppafótar einkennist af hvítleitum lit og bláleitir blettir sjást oft við botninn. Að neðan er liturinn á fótleggnum brúnleitur og allt yfirborð hans er þakið brúnum hreisturum.

Harður boletus (Leccinum duriusculum) mynd og lýsing

Harðsnúin boletus vex í blönduðum og laufskógum, beint á jarðveginum. Það hefur getu til að mynda sveppalyf með ösp og ösp. Þú getur hitt þennan svepp bæði í hópum og í einum vexti. Harðsnúin boletus vill helst vaxa á kalkríkum jarðvegi. Sjaldan, en samt er hægt að finna þessa tegund af boletus á moldar- og sandi jarðvegi. Ávöxtur sveppsins á sér stað frá miðjum júlí til loka október (stundum er hægt að finna ávaxtalíkama af sterkum boletus um miðjan nóvember). Á undanförnum árum hafa sífellt fleiri upplýsingar komið fram um að boletus boletus sveppir breiðist út, hann sést æ oftar og í miklu magni.

Gróft boletus er matsveppur, þar sem holdið er mun þéttara í samanburði við aðrar tegundir af boletus. Ormar byrja mjög sjaldan í því og mælt er með því að nota sterkan bol í þurrkuðu eða fersku formi. Það er notað til að útbúa ýmsa dýrindis rétti.

Tegundin sem lýst er er svipuð mörgum öðrum afbrigðum af boletus. Hins vegar er harka boletusinn ekki líkur með eitruðum eða óætum sveppum.

Skildu eftir skilaboð